In 1984 realiseerde een groep LHBTI+-ers in Groot Brittannië zich dat zij door dezelfde structuren werden onderdrukt als de stakende mijnwerkers. Zij organiseerden zich om de mijnwerkers te steunen in hun gevecht met de regering. In een historische uiting van solidariteit organiseerden door het hele land ook mijnwerkers steun voor de LHBTI+-strijd.

Voor 14 is een campagne voor een verhoging van het minimumloon. Maar de strijd voor hogere lonen en tegen onderdrukking gaan hand in hand. Ook in deze campagne benadrukken we voortdurend dat zolang mensen naar elkaar blijven wijzen, we niet de handen ineen kunnen slaan. En alleen wanneer we dat doen, krijgen we het voor elkaar er met z’n allen op vooruit te gaan.

Daarom zijn wij solidair met de strijd voor LHBTI+ rechten. Ook LHBTI+-ers hebben te maken met lage lonen. Daar bovenop worden zij vaak achtergesteld als het gaat om werk, opleiding of simpelweg zichzelf te zijn op straat. Vooral met de toegenomen zichtbaarheid en het activisme van transgender personen zijn zij het mikpunt geworden van haatgroepen.

Diezelfde extremisten verspreiden niet toevallig ook haat tegen alle andere gemarginaliseerde groepen en vrouwen. In economisch moeilijke tijden wordt dit erger en gevaarlijker. Deze verdeel en heers moet stoppen! Het wordt tijd om te gaan wijzen naar waar het probleem echt zit, namelijk de toenemende rijkdom aan de top en de bezuinigingen en lage lonen waarmee wij die rijkdom betalen.

De ‘Lesbians and Gays Support the Miners’ zagen dat zij – net als de mijnwerkers – als zondebok  werden aangewezen voor economische achteruitgang. Beide groepen werden aangevallen door politici, de media en de politie. Door dit inzicht vonden ze elkaar en door hun gezamenlijke strijd bevochten ze ook de vooroordelen ten opzichte van elkaar.

De staking was heftig en werd verloren; een van de belangrijkste overwinningen van het neoliberalisme. Tegelijkertijd werd in 1985 dankzij de nationale mijnwerkersbond steun voor LHBT-rechten afgedwongen in de Labour Partij. In datzelfde jaar kwamen de vakbonden van mijnwerkers naar Londen om mee te lopen in de Pride.

Geïnspireerd door dit stukje geschiedenis willen we iedereen een fijne Pride viering wensen, maar ook benadrukken dat strijd daar nog altijd onderdeel van is en dat we die strijd samen moeten voeren.