Tenslotte, hoe zit het met de besluiten die de overheid neemt? Doet de overheid datgene wat de kiezers willen? Wouter Schakel heeft daar een analyse van gemaakt. Daaruit blijkt dat de politiek vooral rekening houdt met de opvattingen van de mensen met de hoogste inkomens. Als zij iets willen, dan is de kans groot dat het ook gebeurt. Dit geldt niet of nauwelijks voor mensen met lage inkomens. Wanneer lagere inkomensgroepen iets willen, verandert er eigenlijk niets, behalve wanneer zij het toevallig eens zijn met hogere inkomensgroepen.

Als hoge en lage inkomens over een onderwerp van mening verschillen, luistert de regering vrijwel alleen naar de voorkeuren van hoge inkomens. Hoe meer steun er is onder hoge inkomens, hoe groter de kans dat een beleidsverandering wordt doorgevoerd. De opvatting van lage inkomens heeft geen aantoonbaar effect op het beleid. Bron: Schakel (2019).

[citation]

Methode: Op basis van bestaande enquêtes zijn de kiezersvoorkeuren over een groot aantal onderwerpen achterhaald. Per onderwerp is nagegaan of er kort na de betreffende enquête een verandering heeft opgetreden in het overheidsbeleid ten aanzien van dat onderwerp. Vervolgens is geanalyseerd in hoeverre deze beleidsverandering overeenkomt met de voorkeuren van kiezers met hoge en lagere inkomens.

Uitkomsten: Beleidsveranderingen weerspiegelen vaker de voorkeuren van kiezers met hoge inkomens dan die van kiezers met lagere inkomens. Bij onderwerpen waarover hoge en lage inkomens van mening verschillen (minstens 10 procentpunt verschil in de mate van steun), hangen beleidsveranderingen sterk samen met de voorkeuren van hoge inkomens maar niet of nauwelijks met die van lage inkomens.

Bron: Wouter Schakel (2019), Unequal policy responsiveness in the Netherlands. Socio-Economic Review. 0:1–21.

[end_citation]